تاریخ پست:1397/9/14 8:15
دکتر رحیم چاوش اکبری (یسنای تبریزی)
برگرفته از گاتها، یسنا 29 بند یك
روان جهان بر خدایش گریست
برای كه‌ام ساختی، راز چیست؟
كه بخشید بر من چنین پیكری
كه اندر ستوهم من از دیگری
مرا خشم و زور و ستم بر ستوه
درآورده‌ای داور باشكوه
به غیر توام كو پناهی دگر
فراز آورم تكیه‌گاهی دگر
روان جهان كه نداند چرا
جهان‌آفرین، آفریده ورا
بنالد كه ای داور دادگر
به رنج است ذراتم از یكدگر
كجاست آنكه ما را رهایی دهد
بر این خاكدان بر صفایی دهد؟
تاریخ پست:1397/9/14 8:15
اشتراک گذار ی در تلگرام
دیدگاه هموندان
نام :
سجاد قاسمی کیا
زمان :
۱۴ آذر ۱۳۹۷ _ ۱۲:۵۱:۲۵
با سپاس فراوان از تارنمای خوبتون ❤❤❤
نام :
مهران سپهری
زمان :
۱۴ آذر ۱۳۹۷ _ ۱۳:۵۰:۵۱
آفرین. دقیقا حماسه گاته های زرتشت به شعر رسا است. دکتر چاوش اختری لطفا ادامه دهند و بقیه این نمایشنامه حماسی را به نظم درآورند.
نام :
یک ایرانی
زمان :
۱۴ آذر ۱۳۹۷ _ ۱۴:۳۸:۴۹
خدای جهان آفرین ، مَزدَه است * بزرگ است و هم یار و هم همرَه است // خدای اهورای دین بِهی * خدای سزاوار شاهنشهی // اهورای آشا و اردیبهشت * همان دور باید ز کردار زشت // چه گفت آن پیام آور راستین * همان یارِ این مردم پاک دین // که جانا تو راهِ درست پیشه کن * به پاکی و خوبی ، تو اندیشه کن // که باشی به هر دو جهان رستگار * به نزدیک آن داورِ راستکار // جهان را به نیکی ، پُر از داد کن * همه مردمان را ز خود شاد کن // تو خوبی کن و دل به داور سِپار * که او دست گیر است و همیارِ یار .
مطالب مرتبط
